Un dos principais retos do século  XXI de acordo coa Axenda 2030 é reducir e paliar as desigualdades. Para alcanzar este reto, Nacións Unidas ínstanos a traballar para combater as causas estruturais que perpetúan as discriminacións e a  inequidade.

As mulleres no noso país, a pesar de ser un país democrático e con garantías, padecen discriminacións en todos os ámbitos da súa vida. Discriminacións que ten que ser eliminadas en primeiro lugar polas institucións, exercendo e aplicando políticas que garantan e restablezan os dereitos humanos das mulleres e asegurando que a ningunha muller seranlle vulnerados os dereitos por razón de xénero ou sexo.

A administración pública local é un actor chave do desenvolvemento humano e, por tanto, é responsable, xunto ao resto das administracións públicas, de conseguir espazos urbanos libres de desigualdades. Na actualidade está a revisarse e revalorizando o papel dos gobernos locais e rexionais no deseño e aplicación das axendas internacionais, como a Axenda 2030, ao redor dos Obxectivos de Desenvolvemento Sustentable, a Axenda de París ou a Nova Axenda Urbana. Estes compromisos internacionais serven para a aplicación da normativa de xénero. Todos estes compromisos implican unha gran responsabilidade e representan un reto para os gobernos municipais que, con frecuencia atópanse con dificultades para adaptar estas axendas ao contexto local.

Así pois, o papel dos gobernos locais na esfera internacional está a avanzar cara a un maior protagonismo nos espazos de debate e toma de decisións globais. A Conferencia Hábitat III constitúe un fito histórico do principio de integración, xa que inclúe as consideracións de xénero e o equilibrio rexional en todas as sesións.

A administración pública local atópase nunha posición idónea para desenvolver un papel activo no marco das políticas de igualdade; dispón dun marco normativo nacional e internacional favorable, dunha cidadanía cada día máis  empoderada, de novos liderados políticos a favor da igualdade máis aló do discurso teórico e de novos liderados femininos e feministas á fronte de importantes cidades do país.

Hai unha serie de instrumentos nos que se concretan estes retos específicos e as medidas propostas aos gobernos locais para avanzar cara á igualdade, ao mesmo tempo que cumpren os compromisos establecidos nas axendas internacionais de xénero, desenvolvemento e medio ambiente.

Os gobernos locais, como  garantes dos dereitos, poden incorporar nas súas políticas públicas as recomendacións dos movementos feministas, como tomar en conta a existencia dunha cultura de violencia contra as mulleres como paso previo para poder  empoderarlas e contar coa súa participación efectiva; non asumir que as cidades son igualmente seguras para homes e mulleres, tomar en conta as necesidades específicas das mulleres en situacións de crises económicas; contemplar as múltiples desigualdades e as múltiples formas de discriminacións de grupos como as mulleres maiores, con discapacidade ou dos colectivos  LGTBI, con obxecto de prever políticas específicas, fortalecer os espazos de articulación e construír alianzas con outras expresións do movemento de mulleres e finalmente, ter en conta localmente a Plataforma de Acción de  Beijing e a  CEDAW.

Un dos maiores retos dos gobernos locais é, por tanto, a integración da dimensión de xénero en todas as actividades e en todas as políticas, nos métodos e nos instrumentos que afectan á vida cotiá da cidadanía. Neste sentido, Nacións Unidas ínstanos a centrarnos na discriminación e a marxinación para avanzar no proceso de desenvolvemento e ínstanos tamén a formular respostas nas que se tiveron en conta as causas estruturais que permiten que nunha contorna política e social foméntese a exclusión e a marxinación e, en última instancia, a negación dos dereitos humanos.

Os dereitos humanos, os dereitos das mulleres, así como a igualdade de xénero, comparten un obxectivo común co desenvolvemento humano: asegurar a liberdade, o benestar e a dignidade de todos os homes e mulleres. Sabemos que o desenvolvemento humano é esencial para a realización dos dereitos humanos, ao mesmo tempo que os dereitos humanos son esenciais para o desenvolvemento humano. A equidade de xénero e o  empoderamento das mulleres, á súa vez, son vitais non só para mellorar as condicións económicas, sociais e políticas da sociedade, senón tamén para alcanzar unha plena cidadanía.

Temos liderados preparados para asumir o reto e temos unha cidadanía esixente con quen administra o poder do pobo.

Marta MacíasDirectora de Coop4equality